کاوش موضوع جنایت جنگی

جنایت جنگی به معنای نقض قانون جنگ است و به اقداماتی مانند کشتار عمدی غیرنظامیان یا اسرای جنگی، شکنجه، گروگان‌گیری، تخریب غیرضروری اموال غیرنظامی، تجاوز جنسی در جنگ و غارت گفته می‌شود. ارتکاب جنایت جنگی موجب مسئولیت کیفری فردی برای رزمندگان و هر فردی در ساختار فرماندهی است که دستور هرگونه تلاش برای ارتکاب کشتار جمعی شامل نسل‌کشی و پاکسازی قومی، استفاده نظامی از کودکان و زیر پا گذاشتن تمایز حقوقی میان اصل تناسب و ضرورت نظامی را صادر کرده باشد. «به منابع بیشتر نیاز است ارجاعات کم است» مفهوم جنایت جنگی حاصل مدوّن شدن حقوق بین‌الملل عرفی است که در طول تاریخ در جنگ‌های میان دولت‌های حاکم جاری بوده و به تدریج شکل گرفته است، مانند قانون لیبر (۱۸۶۳)،این اولین قانون مدون برای برای تنظیم قوانین جنگی بود و به تدریج به عرف حقوق بین الملل تبدیل شدو مربوط به ارتش اتحادیه در جنگ داخلی آمریکا، و همچنین کنوانسیون‌های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ لاهه در مورد جنگ‌های بین‌المللی؛این کنوانسیون‌ها پایه‌گذار بسیاری از اصول حقوق بین‌الملل بشردوستانه بودند . پس از پایان جنگ جهانی دوم، دادگاه‌هایی برای رسیدگی به جنایات جنگی قدرت‌های محور تشکیل شد و اصول حقوقی نورنبرگ را شکل داد. این دادگاه‌ها نقش مهمی در تعریف جنایت جنگی در حقوق کیفری بین‌المللی داشتند، از جمله تعریف جنایت جنگی در حقوق کیفری بین‌المللی. در سال ۱۹۴۹، مفهوم حقوقی جنایات جنگی در کنوانسیون‌های ژنو تعریف شد و تبیین گردید که دولت‌ها می‌توانند درخصوص مرتکبان جنایات جنگی، به صلاحیت قضایی جهانی استناد کرده و آنها را در کشور خود محاکمه کنند، در سال 1949، کنوانسیون‌های ژنو مفهوم حقوقی جنایات جنگی را تعریف کردند و تبیین کردند که دولت‌ها می‌توانند به صلاحیت قضایی جهانی استناد کنند. این نکته باید به وضوح بیان شود که این کنوانسیون‌ها پایه‌گذار حقوق بین‌الملل بشردوستانه مدرن هستند حتی اگر جنایت جنگی در خاک کشور آنها رخ نداده باشد. در اواخر قرن ۲۰ و اوایل قرن ۲۱، دادگاه‌ها و محاکم بین‌المللی دسته‌بندی‌های جدیدی از جنایات جنگی را که بر جنگ‌های داخلی اعمال می‌شود نیز تعریف و مدون کردند. «این نکته باید به وضوح بیان شود که این دادگاه‌ها نقش مهمی در توسعه حقوق بین‌الملل بشردوستانه داشتند».... بیشتر در ویکی پدیا